Achter dit project gaat een indrukwekkend verhaal schuil.
De centrale entree en gallerijen van wooncomplex “De Vrijheid” in ‘s-Hertogenbosch waren behoorlijk leeg. Door het groene zeil en de witte muren had het een hoog ‘ziekenhuisgehalte’ zoals bewoners het goed omschreven in onze eerste bijeenkomst.
Met de bewoners hebben we een plan gemaakt om dit te veranderen. Aandachtspunten waren licht, rust en sereniteit en als onderliggend onderwerp wilden de bewoners graag dat het over ‘Vrijheid’ zou gaan; de naam van het wooncomplex. Natuur en bloemen werden genoemd als vorm om Vrijheid mee te verbeelden.
De bewoners hebben nagedacht over wat ‘Vrijheid’ voor hen betekent. In een volgende bijeenkomst begon een oudere bewoner te vertellen over de kleur oranje:

“In de oorlog was de kleur oranje verboden. Net zoals ons volkslied Het Wilhelmus. Mijn broer was voetballer bij Jong Oranje en vlak na de oorlog werd er een wedstrijd georganiseerd tussen jong Oranje en het jonge Duitse elftal. Dit was opzich al behoorlijk beladen maar ik ging toch kijken! Voorafgaand aan de wedstrijd klonk het Duitse volkslied gevolgd door het Wilhelmus. Sinds lange tijd was het Wilhelmus weer hoorbaar. Na het horen van het Wilhelmus zag je bij alle aanwezige Nederlanders de kleur oranje (die ze onder hun gewone kleding verborgen hielden) weer terugkomen. Langzaam kleurde een klein deel van het stadion oranje.”

Tranen liepen over zijn wangen toen hij dit vertelde. En niet alleen bij hem.
Oranje is voor deze man, en voor de grote muurschildering die onderdeel is van dit project, de kleur van ‘Vrijheid’.